-
1 pierścionek
-ka, -ki; instr sg - kiem; m* * *mi- nk- Gen. -a1. ( na palcu) ring; pierścionek zaręczynowy engagement ring; pierścionek z brylantem diamond ring; wymienić pierścionki exchange rings, get engaged.2. (= pukiel włosów) ringlet.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pierścionek
-
2 pierścion|ek
m 1. (klejnot) ring- złoty/srebrny pierścionek a gold/silver ring- pierścionek z brylantem/z kameą a diamond/cameo ring- pierścionek zaręczynowy an engagement ring2. zw. pl (włosów) curl- wilgotne włosy poskręcały mu się w pierścionki his wet hair fell into ringletsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pierścion|ek
-
3 brylant
* * *mi2. ( szlif) brilliant (cut).3. przen. gem; brylant, nie dziewczyna she' a real gem.4. druk. brilliant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brylant
-
4 brylan|t
m (G brylantu) 1. (kamień) diamond; brilliant rzad.- pierścionek z brylantem a diamond ring- naszyjnik z brylantów a diamond necklace- bransoleta wysadzana brylantami a diamond-encrusted bracelet- brylant czystej wody a diamond of the first water2. przen. (osoba) gem; diamond pot.- brylant nie kobieta! that woman’s a real gem a. diamond!3. (szlif brylantowy) brilliant, brilliant cut 4. Druk. brilliant daw.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > brylan|t
-
5 diamond ring
npierścionek m z brylantem
См. также в других словарях:
brylant — m IV, D. u, Ms. brylantncie; lm M. y 1. «oszlifowany diament, szczególnie diament o specjalnym szlifie (zwanym szlifem brylantowym), nadającym mu silny blask» Dwukaratowy brylant. Pierścionek z brylantem. Klamra wysadzana brylantami. Coś błyszczy … Słownik języka polskiego
pierścień — m I, D. pierścieńenia; lm M. pierścieńenie, D. pierścieńeni 1. «obrączka ze szlachetnego metalu, ozdobiona zwykle drogim kamieniem, noszona na palcu jako ozdoba lub oznaka godności» Złoty pierścień. Pierścień biskupi. Pierścień z brylantem, z… … Słownik języka polskiego
